Moonsorrow - Tuleen Ajettu Maa
Текст песни Tuleen Ajettu Maa
Verellä kirjoitettu kirja elämän
Käsissä sodan maailman luojan
Yli kuluvan talven voiko kuoleva jaksaa
Haavoittuneenakin susia kutsuen
Eikä miekka paranna metsien haavoja
Näin kirjoitettua ei verettä päätetä
Kuuntele, kuinka huudot kaikuvat
Vastarannalla aamuun ei odoteta
Maasta savea, taivaalta tuhkaa
Tulesta uhrit poltetun maan
Merestä aallot, taivaalta pisarat
Tulen henget rauhoittamaan
Ei kukaan meihin ole katsonut aikoihin
On ruoska repinyt pilvet halki
Rotat juoksevat kannella maailman
Kauna saaliiden silmistä leiskuu
Kun idän varjo lännestä lankeaa
Ja saastunut mieli kunniaa hakee
Jäästä syntynyt on ajettu tuleen
Tulen tekijät mustaan hukkuneet
Ei kukaan sano että näkisi tulevan
Ei kukaan sano jos pelkää
Kallioihin pirstokaa kirveet
Päätänne riiputtakaa, heikot polvistukaa
Syvään lihaan nahkanne luokaa
Ryveten häpeässä lapsenne uhratkaa
Ihmisen tahto kuin rauta taivuttamaton
Riiputtaa päätään kurja luotu virheetön
Se pelkää, mutta kuolee taistellen
Puolesta jumalten joita itse tunne ei
Odottaa voittajan täytyy
Voidakseen sanansa tuuleen heittää
Vuoret liikkuvat harvoin
Ei niitä siirrä yksin vahvinkaan
Vain hetken teidän liekkinne roihuaa
Katso, se hiljaa hiipuu, maan tuhkin koristaa
Syvyys kylmä viimeisen hehkun tukahduttaa
Kutsutko kuoleman sen vielä kerran herättämään
Sitä vielä itket kun synkän vieraan taloosi laskit
Siipensä levittämään kauniin elämäsi ylle
Sen yhdellä henkäyksellä poistamaan
Aseisiin, sen te kuulette aina
Teidän verellänne tämä maa peitetään
Se on polku, jota pitkin teitä seurataan
Niin kauas kuin pimeys jaksaa kantaa
Paikkanne lunastakaa, ette koskaan ole vapaita
Arkuissanne lapsenne kannetaan
Sataa ihmisen viha jumalten niskaan
Vahvemman oikeus vahvemman tappaa
Puolusta kotiasi, tuholle uhraa rakkaasi
Polta maa takanasi ennen kuin poltat itsesi
Sataa ihmisen viha jumalten niskaan
Punaiset pilvet sumentavat taivaan
Näin kaikki päättyy, kuumuus maan tyhjiin imee
Näin kaikki päättyy, näen sen nyt
Punainen taivas rotat saartaa
Verellä kirjoitettu kirja elämän
Käsistä sodan maailman luojan
Kansi hiiltyneenä laskettu maahan
Sanat sanomattomiksi tehty
Näin kaikki päättyy, näen sen nyt
Tämä sivu on viimeinen
Näin kaikki päättyy, tyhjään ja unohdukseen
Eikä kukaan tänne palaa
Перевод песни Tuleen Ajettu Maa
Книга жизни написана кровью
Второй Мировой, рукой творца.
Эту зиму надо пережить,
Взывая к раненным волкам.
Меч не исцелит раны леса,
Это кровавыми строками предрешено.
Слышишь эхо боевого клича?
На той стороне берега не станут дожидаться рассвета.
Глиняная почва, пепел с небес,
Пылает обожжённая земля.
Волны морские, капли дождя,
Чтобы утихомирить духов огня.
Никто за нами не следил,
Но вдруг разверзлись небеса,
Бежали крысы с палубы мира,
Пылают гневно жертвы глаза.
Когда тени с запада укрывают восток,
И помутневшее сознание в поисках славы,
Рождённый льдом теперь в огне сгорает,
Заблудившись в чёрном мраке.
Никто не скажет, что видит в будущем,
Никто не скажет – боится сказать.
Разбейте своё оружие о камни,
Голову склоните, опуститесь на колени.
Обнажите свою плоть,
И, стыдясь содеянного, своих детей принесите в жертву.
Воля человека прочнее стали,
Но даже самый прочный из них может голову склонить.
Он боится, но всё равно в сражении погибает,
Во имя богов, которые ничего и не почувствуют.
Победитель ждёт момента,
Чтобы бросить свои слова на ветер.
Редко кто способен сдвинуть с места горы,
Даже сильнейшие не могут в одиночку это сотворить.
Лишь малое время горит твой огонь,
Но он вскоре медленно погаснет, украшая своим пеплом землю.
В холодном мерцании зимы оно потухнет,
И лишь смерть способна его обратно к жизни пробудить.
Ты заплачешь, узнав, что в доме чужак,
Что расправил свои крылья над твоей прекрасной жизнью,
Уничтожив её одним своим выдохом.
Призыв к оружию слышен повсюду,
Во всех уголках земли,
По этому пути ты будешь идти,
Пока тебя не нагонит тьма.
Борись за свои права, хотя не видать тебе свободы,
И детей твоих ждёт та же участь.
Разгневался человек на богов,
Сильный должен пасть перед правым,
Защити свой дом, принеси в жертву гибель близких,
Сожги землю, что позади, прежде чем сожжёшь сам себя.
Разгневался человек на богов,
Небо окрасилось в багровый цвет,
Всё гибнет, жар землю очищает,
Всё гибнет, я ясно вижу,
Как красное небо крыс окружает.
Книга жизни написана кровью
Второй Мировой, рукой творца.
Её сгоревшая обложка лежит на земле,
Стёрлись все слова.
Всё гибнет, теперь я это ясно вижу –
Эта страница будет последней.
Всё гибнет, наступает пустота и забвение,
И никто никогда не вернётся.